Genomineerden

Arianne Hartono

Voor Arianne Hartono begon het sportjaar 2023 geweldig met plaatsing voor het hoofdtoernooi in de Australian Open. Ze mengde zich, ondanks een vervelende buikblessure, tussen de crème de la crème van de tennistop. Het was een stunt die minstens even verrassend was als die van vorig jaar toen Hartono – als eerste noordelijke tennisser in vele jaren – het hoofdtoernooi van een grandslamtoernooi wist te halen. De prestatie kreeg ditmaal extra cachet omdat Hartono won van speelsters die net buiten de mondiale top 100 staan. Helaas lukte het niet om de tweede ronde van de Australian Open te bereiken. De tennisster uit Meppel verloor in twee sets van de Amerikaanse Shelby Rodgers: 4-6, 3-6.

Het was niettemin de opmaat voor een mooi en succesvol sportjaar, waarin Hartono opnieuw liet zien dat ze een van onze topspeelsters is geworden. Niet voor niets is ze de nummer 2 van Nederland. Lang had ze ook uitzicht om zich te plaatsen voor het hoofdtoernooi van de US Open, maar in de derde kwalificatieronde werd nipt verloren.

Met een plek in de kwartfinale op het precieuze WTA 250 toernooi in Osaka wist Hartono zich opnieuw richting top 100 te vechten. Aan het einde van 2023 volgde voor haar nog de selectie voor team NL met de  Billy Jean King Cup tegen Oekraïne. In het verleden stond deze meest prestigieuze landenwedstrijd bekend onder de naam Federation Cup. Tijdens de teamprestatie vertelde Hartono dat ze er trots op was dat ze Oranje mocht vertegenwoordigen.

Ook in 2024 begint het seizoen weer in Australië, ditmaal eerst met de United Cup als voorbereiding op de Australian Open in Melbourne.

Corien Jansen

In de Belgische stad Genk werd in september het wereldkampioenschap Obstacle Course Racing gehouden. Corien Jansen uit Nijeveen, uitkomend voor FamilyFit uit Staphorst, zag haar inspanningen beloond met de individuele wereldtitel in de categorie dames 35+ op het onderdeel short course. Het was de kroon op het sportjaar 2023, waarin de powervrouw uit Drenthe opnieuw de successen aan elkaar reeg.

De prestatie in België was extra knap, omdat Corien in die periode achtervolgd werd door blessureleed. De pijntjes bleken uiteindelijk een hernia, wat de geleverde prestatie nóg meer cachet geeft.

Het sportjaar 2023 ging voor Corien direct goed van start met winst in de Vechtdalcross competitie 9-11 km ‘22-’23, een eerste plaats op de halve marathon van de Wilp in een persoonlijke record van 1.25,43 en een persoonlijk record  van 39.58 op de 10 kilometer tijdens een wedstrijd in Hasselt.

In juni stond Corien aan de start van het EK Obstacle Course Racing in Hongarije. Op het zeer technische parcours bleef ze foutloos en werd ze zowel in short course dames 35-39 jaar als de standard course dames 35-39 jaar Europees kampioen. Daarnaast werd ze vijfde bij de wedstrijd voor de elite dames met het Nederlandse damesteam met Renske van de Haar en Quinie Verheijen.

Op het WK in België werd die prestatie zelfs verbeterd en pakte het team brons. Tijdens de individuele wedstrijd standard course dames 35-36 jaar had Corien te veel last van de warmte en haar been.  Toch eindigde ze nog als vijfde. Tijdens de Strong Viking Amsterdam was ze met een tweede plaats de beste Nederlandse.

Harjan Visscher

Tijdens het vorige Sportgala werd hij gekozen tot Sportman van het Jaar. Ook dit jaar is korfballer Harjan Visscher uit Nijeveen weer genomineerd. Hij maakte als basisspeler deel uit van het nationale team, dat met overmacht de wereldtitel prolongeerde. In de WK-finale werd gastland Taiwan met 27-9 kansloos gelaten. Visscher kwam tot vier treffers. Voor Oranje betekende het de elfde wereldtitel.

Bij RTV Drenthe vertelde Visscher dat hij erg blij was met zijn geleverde prestaties tot nu toe. Het feit dat hij zich inmiddels tweevoudig wereldkampioen mag noemen, zorgde voor een trots gevoel bij de korfballer, die in 2019 met DOS’46 de nationale veldtitel won en sinds 2022 uitkomt voor LDODK.

Het WK heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten bij de korfballer, temeer omdat de winst tot stand kwam in een ware heksenketel: een uitverkochte hal vol Taiwanezen, die hun favorieten ook nog eens op voorsprong zagen komen. Het zorgde voor een kakofonie van geluid. Oranje stelde echter al snel orde op zaken en liet uiteindelijk helemaal niets van het thuisland over.

Visscher heeft inmiddels de vijftig interlands aangetikt en kan over vier jaar zijn trilogie voltooien, wanneer het WK korfbal in Nederland wordt gehouden.

In zijn woonplaats Nijeveen is uiteraard enthousiast meegeleefd met de prestaties van Harjan Visscher, die op 17-jarige leeftijd zijn debuut maakte in de hoofdmacht van DOS’46 en in het seizoen 2016-2017 tot 100 goals kwam en daarmee topscorer werd van zijn team. In 2020 maakte hij de overstap naar Fortuna, waarmee hij in 2022 de zaaltitel veroverde na winst in de finale op PKC. Visscher scoorde die dag vijf keer en werd uitgeroepen tot Speler van de Wedstrijd.

Danspaar Veenbrink/Møller 

Vincent Veenbrink uit Meppel en de Deense Kristina Møller leven hun droom. Ze hebben elkaar op een wonderbaarlijke manier gevonden. Eerst op de dansvloer en daarna ook in het dagelijkse leven. En als kers op de taart werden ze in hun eerste jaar bij de professionals gekroond tot Nederlands kampioen professional ballroomdansen, een prestatie die ze in 2023 herhaalden.

In prachtige kostuums zweven ze over de dansvloer. Elke pas wordt met zichtbaar plezier en het grootste gemak tot in de perfectie uitgevoerd. Achter dit stralende en op en top romantische plaatje gaat een hectisch en vooral gedisciplineerd leven schuil.

Kristina (35) en Vincent (31) brengen samen heel wat uren door in de dansschool van Henk Hulzebos, Vincents oom. En dan zijn er nog de wedstrijden en trainingssessies in binnen- en buitenland, vooral in Duitsland en Engeland, bakermat van het ballroomdansen. Alsof dat nog niet druk genoeg is, staan ze elke dag (vanwege de verschillende agenda’s vaak onafhankelijk van elkaar) in de sportschool om de conditie op peil te houden.

Vincent en Kristina dansen ruim vier jaar samen. Eigenlijk wisten beiden al heel lang dat ze op het hoogste niveau wilden presteren. Ze vonden elkaar op een even bijzondere als afstandelijke manier: via een groep op Facebook, waarin dansers die op zoek zijn naar een partner zich aanbieden. Nadat de eerste danspassen werden gezet in de hoofdklasse bij amateurs mag het stel zich nu voor het tweede achtereenvolgende jaar Nederlands kampioen professional ballroomdansen noemen.

ST FC Meppel/Alcides JO19-1

Het combinatieteam JO19-1  ST FC Meppel/Alcides is in 2023 boven zichzelf uitstegen. Het elftal heeft promotie gerealiseerd naar de eerste divisie en behoort daarmee tot de beste zestien jeugdteams van amateurverenigingen in het land in deze leeftijdsklasse.

Het was een seizoen om in te lijsten. In de eerste seizoenshelft was het elftal namelijk al gepromoveerd naar de 2de divisie. Die unieke promotie bracht de ploeg van het trainersduo Arjan Bosschaart en Harry van den Berg naar een schitterend podium, waarop de ontwikkeling van jeugdspelers voor beide Meppeler voetbalverenigingen een pre is.

Van meet af aan liet FC Meppel/Alcides JO19-1 echter zien dat het niet alleen een kwestie was van meedoen in de 2de divisie, maar ook dat het combinatieteam een serieuze rol van betekenis speelde op het hogere niveau. Op de slotdag bleek dat een zege op Roda’23 uit Amstelveen volstond voor promotie naar de 1ste divisie doordat concurrent Kolping Boys met 3-3 gelijkspeelde tegen WV-HEDW.

Op het hoofdveld van Alcides kwam de ploeg van Bosschaart en Van den Berg in de beginfase met 0-1 achter, maar uiteindelijk werd deze tegenslag weggepoetst en won het samenwerkende team van groen-wit en geel-zwart met 2-1. De zege betekende een tweede plaats en de bijbehorende – opnieuw unieke – promotie naar de 1ste divisie waarin louter topamateurclubs en BVO’s getroffen worden in het seizoen 2023-2024. Voor zowel FC Meppel als Alcides een prestatie om trots op te zijn en de bevestiging dat de onderlinge samenwerking loont.

Tijdens de winterstop werden ook nog de finales gehaald in het sterk bezette Vriend-Stadmüller futsal toernooi na poulewedstrijden tegen onder meer de eerste elftallen van vv Staphorst en vv Hoogeveen-zondag.

Sloeproeivereniging MSRV

Een opvallende prestatie bij de sportploegen: de Meppeler Sloeproeivereniging (MSRV) leverde in mei een ongekende prestatie door de Harlingen-Terschelling Sloeproeirace (HT) race te winnen, in de categorie zes roeiers en een stuurman.

De HT race is de belangrijkste wedstrijd voor sloeproeiers van het jaar. De jonge vereniging – opgericht in augustus 2020 – deed voor het eerst met een team mee aan de 33 kilometer lange krachtmeting over de Waddenzee. De tijd van 4 uur, 10 minuten en 57 seconden waarmee de roeiers hun sloep van het vasteland naar het eiland voeren, bleek de snelste van de negen sloepen met zes roeiers en een stuurman.

Uiteraard zorgde de niet verwachte winst voor een euforisch gevoel bij het team, dat bestond uit Marleen Volkers, Quirijn de Rijke, Gerrit van Dijk, Rick Pieters, Bas Kijk in de Vegt en Martijn Kijk in de Vegt. Stuurman was Ab Nijenhuis. De HT race is de koninginnerit van het sloeproeien.

In het algemeen klassement werd de ‘Minimug’ uit Meppel 61^ste in een veld van 127 sloepen, die alle in een tijdspanne van iets meer dan een uur achter elkaar van start gingen. Ook dat was een prestatie van formaat. In dit klassement doen alle soorten sloepen mee. De Sloeproeivereniging heeft inmiddels zo’n dertig leden, in leeftijd variërend van 20 tot 60 jaar. De club beschikt over twee sloepen. In het korte bestaan zijn al diverse mooie resultaten neergezet in het landelijke wedstrijdveld.

In 2023 werden aan 10 wedstrijden deelgenomen. MSRV De Reest wordt regelmatig genoemd als aanwinst voor het sloeproeien. In 2024 hoopt de vereniging ook een damesploeg aan de start te krijgen.

Team Oranjeborg

Vanuit het dal naar de top. Een prachtige metafoor voor hun eigen levensverhalen. Niet twijfelen, maar doen. Vanuit die gedachte heeft een groep bewoners van zorginstelling Oranjeborg, met het hoofdkantoor in Meppel, deze zomer wandelend en fietsend de Mont Ventoux beklommen om geld in te zamelen voor de Stichting ALS.

Het idee om af te reizen naar Zuid-Frankrijk ontstond eind vorig jaar. De directe aanleiding: het feit dat bij Ingur Zijlstra – een oud-collega van Oranjeborg-directeur Henk Stokvis –  ALS was vastgesteld. De krachten werden gebundeld en de 46 deelnemers (bewoners en begeleiders) begonnen aan een intensief trainingsschema. Wandelen en fietsen, kilometers maken. Afzien op de Holterberg en Posbank, een loodzware spinningmarathon in het Deltion College in Zwolle.

Op donderdag 8 juni stonden de bewoners, mannen met een licht verstandelijke beperking, veelal in combinatie met een verslavingsverleden of psychische problemen, in Malaucène aan de voet van de ‘Kale Berg’ voor de grootste sportieve uitdaging in hun leven. Met maar één doel: de finish bereiken. Dat ze daar allemaal in slaagden, heeft diepe indruk gemaakt op de volgers. Vanaf nu is geen berg meer te hoog op hun verdere levenspad.

Tijdens het verblijf in Frankrijk zijn de bewoners Adri, Dennis, Michael, Radjin, Rodensio en Stanley gevolgd voor een documentaire, die op 2 november in première is gegaan. Je ziet ze strijden en afzien. De benen doen pijn, het lichaam schreeuwt om ermee te stoppen, maar opgeven is geen optie. Het is een film die keihard binnenkomt, ontroert en aangeeft hoe belangrijk Oranjeborg in het leven van deze mannen is. Ze durven weer uitdagingen aan te gaan en grenzen te verleggen.