Arianne Hartono

Ze was er in 2024 heel dicht bij: plaatsing voor het hoofdtoernooi van de US Open. Arianne Hartono leek op weg haar droom te realiseren, maar moest na eerder sterke partijen te hebben gespeeld in de kwalificatieronde, waarin ze onder andere afrekende met haar landgenote Suzan Lamens, uiteindelijk haar meerdere erkennen in de Japanse Ena Shibahara: 6-3, 1-6 en 4-6.
De nummer 144 van de wereld had zich voor het eerst kunnen plaatsen voor de US Open. Wel stond de tennisster uit Meppel al twee keer in het hoofdtoernooi van een ander Grand Slam-toernooi, de Australian Open.

Een hoogtepunt in 2024 voor Arianne was zonder meer de deelname met TeamNL aan de Billie Jeans Cup. Met de beste tennissters uit Nederland werd in de play-offs tegen Slovenië gestreden voor een plek in de Wereldgroep. De missie slaagde: Oranje won met 3-1.

In het Thaise Hua Hin bereikte Arianne voor het eerst in haar carrière de laatste vier op een WTA-toernooi bereikt. De 28-jarige tennisster, die pas voor de derde keer een kwartfinalepartij op het hoogste niveau afwerkte, sloeg zich knap langs de Japanse Mai Hontama: 4-6, 6-2, 6-3. In de halve eindstrijd moest ze haar meerdere erkennen in Laura Siegemund uit Duitsland: 3-6, 3-6.

Petra Hasper

Atlete Petra Hasper werd vorig jaar opgenomen in de Eregalerij van het Sportgala. Al heel lang is zij een belangrijke ambassadeur van de atletieksport en ook met het klimmen van de jaren loopt ze nog regelmatig naar een podiumplaats.

Waar veel sporters in de Eregalerij hun actieve carrière hadden beëindigd bij het in ontvangst nemen van het mooie beeldje is Petra Hasper nog altijd still going strong. Daarom staat de sympathieke sportvrouw uit Meppel ook nu weer op het podium, omdat in 2024 de successen aaneen werden geregen. Direct in januari gaf ze al haar visitekaartje af door in de categorie 50+ de 15 kilometer van de Hunebedloop te winnen. Het bleek de voorbode van een prachtig jaar.

Met tal van eerste en tweede plaatsen (bijvoorbeeld op NK 10 kilometer 60+ in Schoorl) maakte Petra veel indruk. Tijdens de marathon van Rotterdam eindigde ze als eerste in de categorie vrouwen 60+. Met een prachtige tijd van 3.09.29 legde ze bovendien beslag op het Nederlands kampioenschap in haar leeftijdscategorie. ,,Mijn mooiste prestatie dit jaar”, aldus de atlete.

Heel bijzonder was ook haar zege in de Jungfraumarathon, een van de meest bekende bergmarathons ter wereld. De Meppelse presteerde daar letterlijk op de toppen van haar kunnen.

Gerben Mos

Mountainbiker Gerben Mos was in november dicht bij een hattrick in de Dutch Masters of MTB. Na overwinningen in 2019 en 2021 moest hij genoegen nemen met een tweede plek, achter Adne Koster.

Natuurlijk was dat even een teleurstelling voor de sportman uit Meppel, maar het feit dat hij er zo dichtbij was, zegt alles over de vorm waarin hij in 2024 verkeerde. Gerben Mos kende een prima jaar. Zo stond hij, na winst in 2018 en 2019 en een tweede plaats in 2022, in juni weer op het podium van de Bartje 200 marathon in het Drentse Ees. Winnaar van deze zware editie werd Thom Bonder, voor Luca de Vries. Mos pakte brons. Hij was in de aanloop naar de wedstrijd niet topfit en kon prima leven met zijn uiteindelijke klassering.

Mos werd tweede in de Dutch Masters of MTB, een wedstrijd over 200 kilometer, en te midden van alle grote namen eindigde hij bij de Gravel One Fifty op een verdienstelijke 22este plaats. Een bijzonder moment in 2024 was zijn klassering voor het WK gravel bij de profs in het Belgische Leuven. Ook hier mocht Gerben Mos zich met alle klasbakken meten en zette hij Meppel op de kaart.

Koen Bloemen

Hij haalde in februari alle regionale kranten: voor rugbyprof Koen Bloemen uit Meppel klonk het Wilhelmus net even wat anders. Hij was voor het eerst aanvoerder van Oranje.

Misschien is Koen Bloemen wel de verpersoonlijking van rugby in Nederland. Waar de Meppeler zijn carrière in de anonimiteit van The Big Stones startte, groeide hij uit tot fullprof in Frankrijk. In februari leidde hij ‘zijn’ Nederlands team als captain tijdens de interland tegen Georgië. Ondertussen droomt hij van een debuut op het WK van 2027.

Dat de bondscoach hem vroeg om aanvoerder van Oranje te worden, was een hele eer voor de sympathieke Drent. „Je wordt gevraagd om de leider van je nationale team te zijn. Dat is bijzonder, er zijn niet veel die dat kunnen zeggen. Het was wel heel speciaal toen ik het Wilhelmus hoorde.”

In oktober was Bloemen even terug in Havelte, bij The Big Stones, de club waar hij op 7-jarige leeftijd het zaadje voor zijn liefde voor de rugbysport plantte. Het was een mooi weerzien. Tegenwoordig speelt de Meppeler, die in 2019 debuteerde in de nationale ploeg, bij rugbyclub Aurillac in Frankrijk. Met Oranje leverde hij dit jaar een unieke prestatie door Chili te verslaan: de eerste overwinning ooit op een WK-deelnemer.

Mustapha el Barbari

Kickbokser Mustapha el Barbari heeft dit jaar zijn imposante carrière in stijl afgesloten. In juni pakte hij de wereldtitel bij de veteranen.

Toen hij zes jaar was, raakte hij geïnspireerd door legendarische sportfiguren als Muhammed Ali en Bruce Lee. Hij begon met karate, maar daar bleek later toch niet zijn hart te liggen. Hij bezocht een kickboksevenement in Zwolle en was verkocht. Hij maakte snel naam in de kickbokswereld en kreeg aanbiedingen uit heel Europa om te vechten. ,,Ik was een mooie vechter, met achterwaartse trappen. Ik stapte nooit terug, ik was een wervelstorm”, vertelde hij in een interview met de Meppeler Courant, nadat hij een punt had gezet achter zijn actieve loopbaan.

Zijn droom dreef hem naar grote hoogten. Hij werd twee keer Nederlands kampioen Muaythai en Europees kampioen kickboksen. Dankzij zijn nationale titels mocht hij Nederland in 2007 en 2010 vertegenwoordigen op het WK in Thailand. In datzelfde jaar werd hij uitgenodigd voor de prestigieuze World Combat Games in Sint-Petersburg, waar hij vierde werd.

Nu hij is gestopt is het een kwestie van goed aftrainen. ,,Ik train alsof ik moet vechten. Mijn wedstrijddoelen hebben me altijd geholpen. Als ik terugkijk, ben ik blij dat ik deze weg heb gekozen.”

Danspaar Veenbrink/Møller

Vincent Veenbrink uit Meppel en de Deense Kristina Møller leven hun droom. Ze hebben elkaar op een wonderbaarlijke manier gevonden. Eerst op de dansvloer en daarna ook in het dagelijkse leven. Als kers op de taart werden ze in 2022, hun eerste jaar bij de professionals, direct gekroond tot Nederlands kampioen ballroomdansen. In 2023 pakten ze wederom de titel. Ook in 2024 legde het danspaar van dansschool Hulzebos uit Meppel beslag op deze prestigieuze titel, waarmee eens te meer duidelijk werd dat de vele trainingsuren hun vruchten afwerpen. Drie keer op rij! Hard werken loont en daarnaast beschikken ze over natuurlijk talent. ,,Dansen is een way of life ’’, zegt Kristina.

Volleybalsters van Meppel AZ

De volleybalsters van Meppel AZ hebben in 2024 het kampioenschap binnengesleept in de promotieklasse C. Door een 4-0 zege op de dames van HeVoc’89 uit Heerenveen werden de Meppelsen in maart, met nog een paar speelronden te gaan, al onbereikbaar voor de naaste concurrenten en komen ze dit seizoen in de derde divisie uit.
Het team heeft sinds de komst van trainer Michael Schunselaar aantoonbaar progressie geboekt. „We zijn duidelijk gegroeid”, kijkt passer-loper Marianne van Dijk terug op het afgelopen jaar. Ze ziet die vooruitgang onder meer in de verbeterde techniek, het snellere spel dat nu wordt gespeeld en de duidelijke afspraken die zijn gemaakt. „Het is allemaal heel herkenbaar geworden.”
Na een aantal jaren redelijk anoniem te hebben gespeeld in de 1ste klasse is het ineens hard gegaan met Meppel AZ. Diagonaalspeelster Manon Beijer roemt de inbreng van trainer Michael Schunselaar. „Hij heeft een schat aan ervaring en heeft al eerder gewerkt in Meppel. Met de heren is hij heel succesvol geweest. Michael is bloedfanatiek, maar wanneer we een teamfeestje hebben, staat hij ’s nachts te dansen boven op de tafel. Eigenlijk is het één grote reünie, die heel goed is uitgepakt. Dat is óók een kracht van dit team: de grote saamhorigheid.”

Red Giants

Het was voor veel sportliefhebbers hét moment van de Olympische Spelen: het gouden schot van Worthy de Jong in de finale van het 3×3 basketbal. De sport heeft er een enorme impuls door gekregen. Ook in Meppel heeft de sport aan populariteit gewonnen. Een viertal coryfeeën van Red Giants ging er bij de 35-plussers zelfs met de nationale titel vandoor.

Oud-prof Rein van der Kamp was aanvankelijk wat sceptisch over het 3×3 basketbal, maar samen met broer Wim van der Kamp, Rikus ten Napel en Rivallo Putuhena beleefde hij een droomseizoen, waarin de Nederlandse titel werd veroverd in de landelijke competitie voor 35-plussers. Van der Kamp en zijn ploeggenoten werkten de wedstrijden vooral op hun talent en ervaring af.

Hij begrijpt de opkomst van het 3×3 basketbal. ,,Je kunt het al snel spelen: een team van vier spelers, een veldje, een bal en een basket. Het is conditioneel en fysiek wel zwaar om te doen. Als ik terugkijk denk ik dat de sport mij vijftien of twintig jaar geleden zeker goed had gelegen. Ik ben creatief, heb lengte en beschik over een afstandsschot.”

De toernooien in de competitie voor 35-plussers worden gespeeld in de weekenden dat er geen reguliere wedstrijden op het programma staan.